Springrolls, Karaoke and Motorbikes @ Vietnam
Door: Silly
Blijf op de hoogte en volg Silly
14 September 2013 | Vietnam, Hanoi
Hoofdstad: Hanoi
Inwoners: 92,4 miljoen inwoners (331.700 km²)
Taal: Vietnamees
Munteenheid: Vietnamese Dong (€1 ≈ 27.000VND)
Travel: 14 sept – 11 okt Hanoi - Halong Bay – Sapa – Dien Bien Phu – Hue – Hoi An – Mui Ne – Saigon – Mekon Delta.
Zin Ciao,
Het is weer hóóg tijd voor een nieuw reisverhaal. Allereerst wil ik jullie bedanken voor alle leuke reacties op mijn blog, tof! Zoals de titel al verklapt, zal ik jullie dit keer vertellen over mijn ervaring in het land van de springrolls, karaoke en motorbikes, oftewel Vietnam. A longer story this time, blame Vietnam ;)
Na afscheid te hebben genomen van Diewer in Bangkok, vervolgde mijn trip naar Vietnam met als startpunt Hanoi. Om eerlijk te zijn vond ik het best spannend om alleen verder te reizen. Het verblijf in een backpackers hostel veranderde dit alles. Binnen een dag had ik al leuke reizigers ontmoet, waaronder 2 toffe Dutchies: Lucinda en Margit. Vervolgens arriveerde mijn reismaatje Martijn uit Ned en kon de Vietnamreis beginnen.
In de reisbijbel (Lonely planet) stond dat een bezoek aan the water puppet show niet kon ontbreken, zo gezegd zo gedaan. Vol verwachting liepen wij de zaal in, welke voornamelijk gevuld was met Vietnamese gezinnen. De band links op het podium startte de voorstelling met een vrolijk Vietnamees lied. Zwevend boven het water kwamen de waterpuppets tevoorschijn: poppen van ongeveer 20 cm die werden voortbewogen door stokken onder water. Van het verhaal zelf begreep ik niet veel, aangezien deze in het Vietnamees werd verteld. Het was grappig om te zien dat deze voorstelling voor de locals van hoogstaand niveau is, maar ben blij dat wij ‘van de Ende’ in Ned hebben ;)
Een van de eerste dingen die mij opviel in Vietnam, is de scheve verhouding tussen auto’s en motorbikes. Van de ongeveer 7 miljoen inwoners in Hanoi, zijn ongeveer zo’n 4 miljoen inwoners de trotse eigenaar van een motorbike. Je komt de locals over het algemeen op heel bijzondere manieren tegen op een motorbike:
- met een mondkap in allerlei verschillende prints.
- volledig ingepakt (handschoenen, sjaal om het hoofd, sokken in slippers, lange kleding, en veel te grote jassen), zodat geen straaltje zon de huid kan bereiken.
- 1, 2, 3 of zelfs 4 personen op één motorbike
- overladen met schooltassen, boodschappen, inboedel (deuren, kasten), plastic bakken en ga zo maar door….
- Helmen in allerlei verschillende vormen en kleuren. Er is zelfs een vrouwenhelm (aan de achterzijde bevindt zich een open ruimte voor de paardenstaart).
Na een paar dagen vertroeven in big city Hanoi vervolgde de reis naar Halong Bay. In deze baai vind je rond de 2000 vreemd gevormde rotsen die uit de zee rijzen. Samen met Martijn, Margit en Lucinda hebben we heerlijk genoten van deze prachtige locatie, het heerlijke eten en ons ludieke karaoke uurtje tijdens een kleine storm op de boot (Killing Karaoke)!
Een hoogtepunt van mijn Vietnamreis was de trekking in Sapa: een dorp in het noordwesten van Vietnam. Het is werkelijk een schitterend gebied met rijstvelden gelegen tegen bergen aan en leuke dorpjes met traditioneel geklede village people. Tijdens deze trekking heb ik een immense waterval gezien, motorbike gereden, niet aan te bevelen ricewine gedronken en genoten van de homestay en adembenemende uitzichten.
Soms kom je erachter dat een plek niet de moeite waard was om heen te gaan. Dit was het geval in Dien Bien Phu. Een stad waarvan ik na 2 dagen pas wist hoe ik het uit moest spreken, waar letterlijk geen andere toerist te bevinden was, waar we een halve dag hebben gezocht naar voedsel en waar iedere bestuurder in het verkeer over de schouder keek toen ik passeerde. Dit laatste bleek omdat er zelden ‘brownies’ worden gespot in o.a. deze Vietnamese stad, althans dat heb ik mij laten wijsmaken door wat locals. Stiekem op de foto worden gezet, over je praten en aangestaard worden en uitgelachen worden, tja in Vietnam heb ik het allemaal ervaren. Na een busritje van ‘slechts’ 30 uur arriveerden wij in Hue, de voormalig keizerlijke hoofdstad van Vietnam. We hebben een bezoekje gebracht aan het Citadel, waar het keizerlijke bestuur van Vietnam heeft gewoond. We hadden besloten om per motorbike door te reizen naar Hoi An. Dit keer met groepsuitbreiding van Samuel Jackson…Nee: niet de masterlijke acteur, maar ja: een gezellige Engelse kletskous! Geheel in stijl (met mijn basketbalhelmpje op) motorbiken van stad naar stad, wat was dat genieten zeg! Eenmaal aangekomen in Hoi An was ik zeer verrast door de authentieke en gezellige sfeer. Met ons groepje verbleven we 4 dagen in een gezellig hostel, waar wij o.a. heerlijk konden bijkomen van een avond in de Volcano bar.
Samen met Samuel trok ik door naar Mui Ne. Vroeg in de ochtend (4 a.m.) vertrokken we per jeep naar de white sanddunes voor een waanzinnige sunrise, een bezoek aan de Ham Tien Canyon en een struisvogelritje. De groep kwam tenslotte weer bijeen in Ho Chi Min City, voormalig Saigon. Net als Hanoi een immense stad. Deze stad vond ik echter minder aantrekkelijk aangezien het veel toeristischer was (meer westerse winkels, restaurants en bars). De meest memorabele dag in Saigon was mijn verjaardag, welke begon met een motorbike tripje naar de Cu Chi tunnels (schuilplaats tijdens de oorlog), althans dat was het plan. Bij de eerste rotonde die wij passeerden raakte ik de rest kwijt en vind die maar eens terug in dat verkeer….Toen besloot ik om zelf naar de Cu Chi tunnels te rijden, zodat ik de rest daar zou zien. Achteraf niet heel handig zonder kaart, zonder telefoon en met slechts 45.000 VND op zak (€1,60), maar wel een heel avontuur. Toen ik na zo’n 3,5 uur rijden in de brandende zon vol trots aankwam op de plek van bestemming, bleek de rest er niet te zijn en ik niet naar binnen te kunnen. Dat was erg balen. Met mijn laatste doekoes benzine gekocht en terug naar Saigon voordat het donker zou worden. Een betere terugkomst had ik niet kunnen wensen: mijn bed was versierd met slingers, de feestmuts op en de meest heerlijke taart gegeten met mijn reismaatjes! ’s Avonds lekker gegeten en naar de ladies night in club Lush. Het feest kon niet op. Na Saigon was het echt tijd om afscheid te nemen. Vanuit Saigon ben ik via de Mekon delta naar Cambodja gereisd. Het zien van alle dorpjes met de hardwerkende village people in het Mekon gebied maakten het tripje tot een succes. Tot zover mijn avonturen in Vietnam: reismaatjes, bedankt voor de geweldige tijd!
Wist je dat:
- Als je gaat eten bij een local restaurant, je op straat zit aan een plastic tafeltje met kleine stoeltjes.
- De film ‘Dispicable 2’ hier echt een hype is.
- Dat noord en zuid Vietnam sinds 1976 herenigd zijn en daarmee de naam Saigon is veranderd in Ho Chi Min city.
- De Amerikanen veel sporen hebben nagelaten tijdens de Vietnam oorlog (agent orange / dioxine). Hierdoor zijn er vele Vietnamese inwoners lichamelijk en verstandelijk beperkt .
- Veel locals een rieten rijsthoeden dragen.
- Mijn 3 favoriete Vietnamese gerechten spring rolls, fried noodles beef and fried wongton zijn.
- Lucinda, Margit en ik een leren jas hebben laten maken in Hoi An, één die niemand anders heeft.
- Er in Vietnam 2x per jaar kinderdag wordt gevierd: kinderen worden behoorlijk in de watten gelegd door hun ouders.
- Dat als je bij een local restaurant gaat eten, de tafel ineens leeg geruimd kan worden terwijl je nog aan het eten bent. De politie rijdt dan namelijk langs.
- Het ‘womans museum’ in Hanoi echt een aanrader is. Super mooie foto’s en indrukwekkende videofragmenten o.a. over de hardwerkende Vietnamese vrouwen.
- De sleeperbus mijn tweede thuis was in Vietnam.
- Ik niet kan niet wachten om mijn motorrijbewijs te halen.
- Ik tijdens een busstop in the middle of nowhere samen met 5 Vietnamese vrouwen in de stromende regen ging wildplassen in een groot grasveld naast de bus…, daar zaten we dan met z’n vijven op een rij.
Filipijnen
Zoals de meesten van jullie weten ben ik inmiddels in de Filippijnen op het eiland Leyte voor vrijwilligerswerk. Na het bezoek van een typhoon begin november 2013, zijn vele mensen overleden en huizen/dorpen en stukken natuur totaal verwoest. Zes lange dagen per week werk ik mij met mijn team letterlijk in het zweet om de boel weer een beetje op te knappen. Mochten jullie vanuit Nederland ook een steentje (centje) willen bijdragen, dan ben je van harte welkom om een donatie te doen (welk bedrag je maar wil) via mijn persoonlijke fundraising site van de vrijwilligersorganisatie waarvoor ik werk: https://secure.commonground.convio.com/allhands/philippines/project.html personalFundraisingProjectId=a0kG0000003OnEFIA0&showMessage=true
Heel erg bedankt alvast, ook namens de Filippijnen!
Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling…..op naar een spetterend, gezond en liefdevol 2014!!!!
Inwoners: 92,4 miljoen inwoners (331.700 km²)
Taal: Vietnamees
Munteenheid: Vietnamese Dong (€1 ≈ 27.000VND)
Travel: 14 sept – 11 okt Hanoi - Halong Bay – Sapa – Dien Bien Phu – Hue – Hoi An – Mui Ne – Saigon – Mekon Delta.
Zin Ciao,
Het is weer hóóg tijd voor een nieuw reisverhaal. Allereerst wil ik jullie bedanken voor alle leuke reacties op mijn blog, tof! Zoals de titel al verklapt, zal ik jullie dit keer vertellen over mijn ervaring in het land van de springrolls, karaoke en motorbikes, oftewel Vietnam. A longer story this time, blame Vietnam ;)
Na afscheid te hebben genomen van Diewer in Bangkok, vervolgde mijn trip naar Vietnam met als startpunt Hanoi. Om eerlijk te zijn vond ik het best spannend om alleen verder te reizen. Het verblijf in een backpackers hostel veranderde dit alles. Binnen een dag had ik al leuke reizigers ontmoet, waaronder 2 toffe Dutchies: Lucinda en Margit. Vervolgens arriveerde mijn reismaatje Martijn uit Ned en kon de Vietnamreis beginnen.
In de reisbijbel (Lonely planet) stond dat een bezoek aan the water puppet show niet kon ontbreken, zo gezegd zo gedaan. Vol verwachting liepen wij de zaal in, welke voornamelijk gevuld was met Vietnamese gezinnen. De band links op het podium startte de voorstelling met een vrolijk Vietnamees lied. Zwevend boven het water kwamen de waterpuppets tevoorschijn: poppen van ongeveer 20 cm die werden voortbewogen door stokken onder water. Van het verhaal zelf begreep ik niet veel, aangezien deze in het Vietnamees werd verteld. Het was grappig om te zien dat deze voorstelling voor de locals van hoogstaand niveau is, maar ben blij dat wij ‘van de Ende’ in Ned hebben ;)
Een van de eerste dingen die mij opviel in Vietnam, is de scheve verhouding tussen auto’s en motorbikes. Van de ongeveer 7 miljoen inwoners in Hanoi, zijn ongeveer zo’n 4 miljoen inwoners de trotse eigenaar van een motorbike. Je komt de locals over het algemeen op heel bijzondere manieren tegen op een motorbike:
- met een mondkap in allerlei verschillende prints.
- volledig ingepakt (handschoenen, sjaal om het hoofd, sokken in slippers, lange kleding, en veel te grote jassen), zodat geen straaltje zon de huid kan bereiken.
- 1, 2, 3 of zelfs 4 personen op één motorbike
- overladen met schooltassen, boodschappen, inboedel (deuren, kasten), plastic bakken en ga zo maar door….
- Helmen in allerlei verschillende vormen en kleuren. Er is zelfs een vrouwenhelm (aan de achterzijde bevindt zich een open ruimte voor de paardenstaart).
Na een paar dagen vertroeven in big city Hanoi vervolgde de reis naar Halong Bay. In deze baai vind je rond de 2000 vreemd gevormde rotsen die uit de zee rijzen. Samen met Martijn, Margit en Lucinda hebben we heerlijk genoten van deze prachtige locatie, het heerlijke eten en ons ludieke karaoke uurtje tijdens een kleine storm op de boot (Killing Karaoke)!
Een hoogtepunt van mijn Vietnamreis was de trekking in Sapa: een dorp in het noordwesten van Vietnam. Het is werkelijk een schitterend gebied met rijstvelden gelegen tegen bergen aan en leuke dorpjes met traditioneel geklede village people. Tijdens deze trekking heb ik een immense waterval gezien, motorbike gereden, niet aan te bevelen ricewine gedronken en genoten van de homestay en adembenemende uitzichten.
Soms kom je erachter dat een plek niet de moeite waard was om heen te gaan. Dit was het geval in Dien Bien Phu. Een stad waarvan ik na 2 dagen pas wist hoe ik het uit moest spreken, waar letterlijk geen andere toerist te bevinden was, waar we een halve dag hebben gezocht naar voedsel en waar iedere bestuurder in het verkeer over de schouder keek toen ik passeerde. Dit laatste bleek omdat er zelden ‘brownies’ worden gespot in o.a. deze Vietnamese stad, althans dat heb ik mij laten wijsmaken door wat locals. Stiekem op de foto worden gezet, over je praten en aangestaard worden en uitgelachen worden, tja in Vietnam heb ik het allemaal ervaren. Na een busritje van ‘slechts’ 30 uur arriveerden wij in Hue, de voormalig keizerlijke hoofdstad van Vietnam. We hebben een bezoekje gebracht aan het Citadel, waar het keizerlijke bestuur van Vietnam heeft gewoond. We hadden besloten om per motorbike door te reizen naar Hoi An. Dit keer met groepsuitbreiding van Samuel Jackson…Nee: niet de masterlijke acteur, maar ja: een gezellige Engelse kletskous! Geheel in stijl (met mijn basketbalhelmpje op) motorbiken van stad naar stad, wat was dat genieten zeg! Eenmaal aangekomen in Hoi An was ik zeer verrast door de authentieke en gezellige sfeer. Met ons groepje verbleven we 4 dagen in een gezellig hostel, waar wij o.a. heerlijk konden bijkomen van een avond in de Volcano bar.
Samen met Samuel trok ik door naar Mui Ne. Vroeg in de ochtend (4 a.m.) vertrokken we per jeep naar de white sanddunes voor een waanzinnige sunrise, een bezoek aan de Ham Tien Canyon en een struisvogelritje. De groep kwam tenslotte weer bijeen in Ho Chi Min City, voormalig Saigon. Net als Hanoi een immense stad. Deze stad vond ik echter minder aantrekkelijk aangezien het veel toeristischer was (meer westerse winkels, restaurants en bars). De meest memorabele dag in Saigon was mijn verjaardag, welke begon met een motorbike tripje naar de Cu Chi tunnels (schuilplaats tijdens de oorlog), althans dat was het plan. Bij de eerste rotonde die wij passeerden raakte ik de rest kwijt en vind die maar eens terug in dat verkeer….Toen besloot ik om zelf naar de Cu Chi tunnels te rijden, zodat ik de rest daar zou zien. Achteraf niet heel handig zonder kaart, zonder telefoon en met slechts 45.000 VND op zak (€1,60), maar wel een heel avontuur. Toen ik na zo’n 3,5 uur rijden in de brandende zon vol trots aankwam op de plek van bestemming, bleek de rest er niet te zijn en ik niet naar binnen te kunnen. Dat was erg balen. Met mijn laatste doekoes benzine gekocht en terug naar Saigon voordat het donker zou worden. Een betere terugkomst had ik niet kunnen wensen: mijn bed was versierd met slingers, de feestmuts op en de meest heerlijke taart gegeten met mijn reismaatjes! ’s Avonds lekker gegeten en naar de ladies night in club Lush. Het feest kon niet op. Na Saigon was het echt tijd om afscheid te nemen. Vanuit Saigon ben ik via de Mekon delta naar Cambodja gereisd. Het zien van alle dorpjes met de hardwerkende village people in het Mekon gebied maakten het tripje tot een succes. Tot zover mijn avonturen in Vietnam: reismaatjes, bedankt voor de geweldige tijd!
Wist je dat:
- Als je gaat eten bij een local restaurant, je op straat zit aan een plastic tafeltje met kleine stoeltjes.
- De film ‘Dispicable 2’ hier echt een hype is.
- Dat noord en zuid Vietnam sinds 1976 herenigd zijn en daarmee de naam Saigon is veranderd in Ho Chi Min city.
- De Amerikanen veel sporen hebben nagelaten tijdens de Vietnam oorlog (agent orange / dioxine). Hierdoor zijn er vele Vietnamese inwoners lichamelijk en verstandelijk beperkt .
- Veel locals een rieten rijsthoeden dragen.
- Mijn 3 favoriete Vietnamese gerechten spring rolls, fried noodles beef and fried wongton zijn.
- Lucinda, Margit en ik een leren jas hebben laten maken in Hoi An, één die niemand anders heeft.
- Er in Vietnam 2x per jaar kinderdag wordt gevierd: kinderen worden behoorlijk in de watten gelegd door hun ouders.
- Dat als je bij een local restaurant gaat eten, de tafel ineens leeg geruimd kan worden terwijl je nog aan het eten bent. De politie rijdt dan namelijk langs.
- Het ‘womans museum’ in Hanoi echt een aanrader is. Super mooie foto’s en indrukwekkende videofragmenten o.a. over de hardwerkende Vietnamese vrouwen.
- De sleeperbus mijn tweede thuis was in Vietnam.
- Ik niet kan niet wachten om mijn motorrijbewijs te halen.
- Ik tijdens een busstop in the middle of nowhere samen met 5 Vietnamese vrouwen in de stromende regen ging wildplassen in een groot grasveld naast de bus…, daar zaten we dan met z’n vijven op een rij.
Filipijnen
Zoals de meesten van jullie weten ben ik inmiddels in de Filippijnen op het eiland Leyte voor vrijwilligerswerk. Na het bezoek van een typhoon begin november 2013, zijn vele mensen overleden en huizen/dorpen en stukken natuur totaal verwoest. Zes lange dagen per week werk ik mij met mijn team letterlijk in het zweet om de boel weer een beetje op te knappen. Mochten jullie vanuit Nederland ook een steentje (centje) willen bijdragen, dan ben je van harte welkom om een donatie te doen (welk bedrag je maar wil) via mijn persoonlijke fundraising site van de vrijwilligersorganisatie waarvoor ik werk: https://secure.commonground.convio.com/allhands/philippines/project.html personalFundraisingProjectId=a0kG0000003OnEFIA0&showMessage=true
Heel erg bedankt alvast, ook namens de Filippijnen!
Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling…..op naar een spetterend, gezond en liefdevol 2014!!!!
-
30 December 2013 - 17:58
Jules:
Brownie! ;-) Wat een geweldig verhaal weer om te lezen. Je neemt ons echt mee en het lijkt daardoor wel of we erbij zijn.. Super!!
Inmiddels ben je op de Filippijnen mooie en bijzondere dingen aan het doen.. RESPECT!
Pas goed op jezelf lieve Sil en we spreken elkaar hoop ik snel met nieuws vanuit Dronten ;-)
Dikke kus! -
30 December 2013 - 21:41
Suus:
Sil, wat heerlijk om je verhalen te lezen! Tof wat je allemaal doet op de Filipijnen! Zet'm op!
Een hele fijne en bijzondere jaarwisseling!
Liefs! -
30 December 2013 - 22:21
Sebastien:
Mooi stuk, Syl. Motorrijden is geweldig, maar het is hier wel een beetje anders als daar en het weer is hier bijna altijd kut! Maar samen 2 motoren huren in de zomer en het is nog steeds een geweldige ervaring ;)
Ben benieuwd naar het volgende stuk ! -
30 December 2013 - 22:23
Irma:
Sil! Gaaf om je avonturen te lezen, je schrijft leuk: keep on writing!
Super wat je allemaal doet. Echt knap wat je op de Filipijnen doet, ben trots op je. xxx -
31 December 2013 - 10:33
Hanneke:
Ha Silly! Leuk om je mooie verhaal te lezen! Succes op de Filipijnen, denk aan je! Dikkekus! -
02 Januari 2014 - 16:02
Ingrid:
Ha wildplasser:) Weer een heerlijk verhaal om te lezen! Je maakt waanzinnig veel mee en door het lezen van jouw verhalen sleur je mij ook een beetje mee!
Ik ben heel benieuwd naar je volgende verhalen!!
Geniet nog maar even, voor je het weet zit je weer in Nederland.. En moet je met ons mee op wintersport!
xxx -
03 Januari 2014 - 23:18
Lin:
Lieve Silly!
Wat een heerlijk verhaal weer om te lezen!
Fijn om te horen dat j j uitermate goed vermaakt!
Wat ontzettend stoer dat j j op dit moment in zet op de Filipijnen! J zal daar vast veel meemaken. Silly zet m op! Ik hoop j snel te spreken over Skype dan kan ik j de kleine (inmiddels alweer 'grote') man laten zien.
Kus Lin -
04 Januari 2014 - 17:47
Papa:
Weer een erg mooi verslag met mooie foto's.Goed om te lezen dat je je vermaakt en allemaal leuke mensen ontmoet en toch nog veel Nederlanders.Blijf vooral van deze mooie verhalen schrijven zodat wij een beetje megenomen worden op je reis.Xx -
05 Januari 2014 - 16:37
Nieske:
Hallo Silvia
Wat geweldig om te lezen wat jij allemaal meemaakt.En dat je nu mee helpt op de Filipijnen,echt toppie.
Zal behoorlijk zwaar zijn.
En wat een leuke foto,s,behalve van die hond,kip en die rat die je zit te eten hahaha.
Succes met alles.
Groetjes Nieske -
07 Januari 2014 - 14:39
Richard Meijer:
hoi zus goed te horen dat je het naar je zin hebt
en super goed dat je daar de mensen helpt
super trots op je
xxx je broertje -
10 Januari 2014 - 20:05
Diewer:
Silly!!!!
just one word! AMEZING!
ow nee, nog een paar :) Ik ben trots op je Silly!!
XXX -
12 Januari 2014 - 09:39
Mende:
Wat leuk om je reisverhalen te lezen! Heel herkenbaar je ervaringen in Vietnam:)
Wat stoer van je dat je nu op de Filipijnen bent om te helpen. Geniet van alles wat je meemaakt!
Liefs Mende -
15 Januari 2014 - 08:59
Tessa:
Lieve Sil,
Heerlijk om zo meegenomen te worden in je verhaal :)
Leuk om te lezen over je avonturen en je wist je datjes :D
Dikke kus voor jou!!
-
17 Januari 2014 - 13:23
Roos:
Hè syl! Tof om je reisverslagen te lezen! Leuk om te lezen wat je allemaal gedaan hebt tot nu toe! Succes nog even in de Filipijnen, super goed dat je dat bent gaan doen! Wanneer het weer kan voor jou skypen? Mis je wel hoor op basketbal! Xx roos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
